Çok Yorgunuz Patron...

Yeşil Yol...

Bir çoğunuz bu filmi izlemişsinizdir. Filmin kahramanı John Coffey; kahve gibi okunuyor ama yazılışı farklı. Anımsayabildiniz mi?

John Coffey doğa üstü güçleri olan ve suçsuz yere yargılanan bir hükümlü. Kendisine bahşedilen güç ile hastalıklara, arazlara çare bulabilen, hatta iki küçük kız çocuğunu kanlar içinde görünce onları tekrar hayata döndürebilirim belki diye şifa vermeye çalışırken kanlı ellerini görenlerin cinayeti onun işlediğinin düşünmesine sebep olacak kadar da merhamet sahibi. 

Ve yine; yollarda yağmurdaki bir serçe kadar yalnız olmaktan yorulan, yanında hiç arkadaşı olmamasından bıkan, insanların birbirine kötü davranmasından ve her gün dünyada hissettiği ve duyduğu acılardan bıkmış, her an için kafasına cam parçaları batıyor gibi hisseden ve bu dev cüssesine rağmen karanlıktan korkacak kadar da masum ve çaresiz birisi. 

Filmde izlediğiniz Jonh Coffey şifalı elleriyle hastayı tutar ve onların hastalıklarını içine çeker. Filmde bu hareketi yaparken hastalıkların küçük sinekler şeklinde hastanın vücudundan John Coffey'nin vücuduna hücum ettiğini ve bu işlem bitince hastanın eski sağlıklı günlerine geri döndüğünü fakat Jonh Coffey'nin bütün hastalıkları içine çektiğinden bitap düştüğünü görebilirsiniz. John Coffey sadece bu hastalıkları içine çektiği için bitap düşmez; dünyadaki kötülükler, insanların birbirine karşı olan kötü davranışları diğer olumsuz durumlarda yormuştur Coffey'i ve filmin sonunda idam edilerek kurtulur belki de bu kirli dünyadan.

Şimdi gelelim bize. Bizlerde aslında şöyle bir baktığınızda John Coffey'e benzemiyor muyuz? Sorunlu, hastalıklı ve arazlı ne varsa üstlenmiyor muyuz yada bir şekilde bunlar bizlerin üzerine yüklenmiyor mu veya şöyle düşünün müşterilerinizin aynı zamanda kötü psikolojilerinin artıklarını da almıyor muyuz bünyemize.

Sonra ne oluyor? Stres, strese bağlı psikolojik sorunlar, damar tıkanıkları, kalp rahatsızlıkları, beyin kanamaları ve bir çoğumuzda henüz tezahür etmemiş bir çok sorun ve bir çok rahatsızlık. Sevdiklerinizin yaptığı en ufak şeylere bile gösterilemeyen tahammülsüzlük, anne babam bana niye kızıyor diyen minik bir kalp.

Hepsi bu mu? Hayır. Sadece üstlenilen bu yükler hasta etmiyor bizleri. Haklarımızı gözetsin diye seçtiğimiz yöneticilerimizin vurduymazlıkları, meslek ve meslektaşı için çalışmalar yapması beklenirken kendi menfaatlerine olan çalışmaların içinde yer almaları daha da kahrediyor aslında bizleri. 

İşte bu yüzden sevgili meslektaşlarım üzerimizdeki bunca yüke rağmen nasıl yapalım diyeceksiniz belki ama duyarlı olmalıyız. Şöyle bir silkelenip üzerimizdeki yüklerden kurtulmaya çalışmalıyız. Seçtiğimiz insanlara hesap sormalı, daha iyilerini göreve getirmeli, gerekirse o görevlere kendimiz gelmeliyiz. 

Çok yorgunuz patron; gereksiz angaryalardan, ne idiği belirsiz işlerden, yönetenlerin hislerimize tercüman olamayışından çok yorulduk.

Bir bir yitip gidiyoruz bu kirli dünyadan... 

Mali Müşavir. Mali müşavir gibi okunuyor ama aslında anlamı çok daha farklı...

Hasan Volkan ÇEVİK

Mali Müşavir